Hoe werkt gaschromatografie?
Gaschromatografie (ook wel GLC of GC genoemd) wordt gebruik voor de scheiding van gassen en vloeistoffen.
Een gaschromatograaf bestaat uit een spiraalvormige kolom gevuld met een bepaald materiaal (de stationaire fase). De kolom bevindt zich in een oven, die op vrijwel elke gewenste temperatuur gebracht kan worden. Over de kolom stroomt een gas (de mobiele fase).
Een te onderzoeken mengsel van stoffen wordt in de kolom geïnjecteerd en meegenomen door het langsstromende gas, ook wel draaggas genoemd. Op de kolom vindt de scheiding plaats. Een detector achter de kolom registreerd vervolgens de afzonderlijke stoffen.
De scheiding op de kolom berust op twee principes:
1. verschil in vluchtigheid - de laagstkokende (meest vluchtige stof) wordt beter meegevoerd met het draaggas
2. verschil in adsorptie - niet alle stoffen hechten zich op dezelfde wijze aan de stationaire fase
 |
| De spiraalvormige kolom van een GC. Onder de kolom zijn de verwarmingselementen van de oven zichtbaar. |
Chromatogram
De signalen die de detector registreerd worden door een computer omgezet in een chromatogram. Een chromatogram is een weergave van de componenten in een mengsel.
Het bovenstaande chromatogram werd verkregen nadat een mengsel van twee stoffen werd ingespoten op de gaschromatograaf. Op tijdstip t0 werd het mengsel ingespoten. Na 2,78 minuten kwam stof A van de kolom. Na 9,42 min kwam stof B van de kolom.
De tijd waarop een stof van de kolom komt, heet de retentietijd. De retentietijd is karakterisitiek voor een stof. In het voorbeeld hierboven is de retentietijd van stof A 2,78 minuten en van stof B 9,42 minuten.
Analyse
Het is mogelijk om met gaschromatografie zowel een kwalitatieve analyse uit te voeren als een kwantitatieve analyse.
kwalitatieve analyse
Omdat de retentietijd karakteristiek is voor een stof, kan hiermee worden bepaald welke stof er van de kolom is gekomen.
kwantitatieve analyse
Het oppervlak onder de pieken in een chromatogram is een maat voor de hoeveelheid stof.